എട്ടാം ക്ലാസിലെ കണക്കിലായിരുന്നു..
മലയാളം ക്ലാസിലെ വ്യാകരണങ്ങളില്‍
പിടിച്ചു നിന്നെന്നകിലും പിന്നെ പതറി...
പുഞ്ചിരിയിലൊളിപ്പിച്ച അവളുടെ
സൗഹൃദം പിന്നെ തോല്‍പ്പിച്ചു..
സൗഹൃദങ്ങള്‍ക്ക് വിലയിടാന്‍ തുടങ്ങിയപ്പോ
വിലയില്ലാതായിപ്പോയ എന്നെ
കൂട്ടുകാര്‍ തോല്‍പ്പിച്ചു...
ചങ്ക് തുറന്നു പ്രണയം പ്രകടിപ്പിച്ച
അവളുടെ മുന്നില്‍ തോറ്റു പോയി..
പ്രണയം തലയ്ക്ക് കയറിയപ്പോ
അച്ഛന്‍റെയും അമ്മയുടെയും കണ്ണീര്
എന്നെ തോല്‍പ്പിച്ചു ...
ജാതിയും മതങ്ങളും ചോരയെടുക്കാന്‍
മത്സരിച്ചപ്പോ വിശ്വാസം തോല്‍പ്പിച്ചു..
നഷ്ടപ്പെട്ട സ്വപ്നങ്ങളില്‍ സ്വയം മുഴുകിയിരുന്നപ്പോ
നരകേറി തുടങ്ങിയ മുടിയിലിരുന്നു
കാലം തോല്‍പ്പിക്കാന്‍ തുടങ്ങി...
ഇന്ന് വഴി തിരിഞ്ഞു നോക്കിയപ്പോ
ആരുമില്ല...
വന്ന വഴിയും തോല്പ്പിച്ചിരിക്കുന്നു..
ഞാന്‍ തളരുന്നില്ല..
ഇനിയും മുന്നോട്ട് പോകാം...
തെറ്റായ വഴികള്‍ ഇനിയും ഉണ്ടാകുമല്ലോ...
അവിടെ ഉണ്ടാകുമായിരിക്കും ഒരു നാല്‍ക്കവല...
No comments:
Post a Comment