Thursday 9 January 2014

പ്രണയമരം..

ഏതോ മഴക്കാലത്ത് നീ എന്നില്‍
വിതറിയിട്ട പ്രണയത്തിന്‍ വിത്തുകള്‍
പച്ചപ്പിനായി തേടിയ ഹൃദയത്തിന്‍
ചുവപ്പിന് നല്ല വളക്കൂറായിരുന്നു..
എത്ര വേഗമാണത്തിന് തളിരില വന്നതും,
പൂത്തതും, കായ്ച്ചതും ,ചില്ലകള്‍ വന്നതും,
കാറ്റിലിളകാതെ കരുത്തോടെ നിന്നതും..
പിന്നെ ഏതോ മഴക്കാലത്ത് തന്നെയാണ്
പേരില്ലാത്ത ഒരു പേമാരി വന്നതും,
ഇലകളും,കായ്കളും,ചില്ലകളും ഒടിച്ചു
അതിനെ വിവസ്ത്രനാക്കിയതും..
എന്നാലും അത് വീണില്ല..
പിഴുതെറിയാനാകാത്ത കരുത്തിന്‍റെ
പര്യായമായി ,
മനസ്സിന്‍റെ കാണാത്ത ഉള്ളറകളില്‍
വേരുറച്ചു നിന്നു,
എന്‍റെ ഓരോ ചലനത്തിലും ഒളിപ്പിക്കാനാകാത്ത


മഹാപര്‍വതമായി കൂടെ വന്നു..
വേര് പിഴുതെറിയാന്‍ ഒഴിച്ച ലഹരികളില്‍
അത് കൂടുതല്‍ തഴച്ചു വളര്‍ന്നു കൊണ്ടിരുന്നു.....
ആഴ്ന്നിറങ്ങിയ വഴികള്‍ ഒരിക്കലും
അവസാനിക്കതതായിരുന്നു..
പിന്തുടരാനായില്ല...
ഞാന്‍ പരാജയപ്പെട്ടുകൊണ്ടിരുന്നു..
തോറ്റോ ജയിച്ചോ എന്നറിയാതെ
കരുത്തറിയിച്ചു കൊണ്ട് പ്രണയമരം നില്‍ക്കുന്നു,
പേമാരികളെയും കാത്ത്,
ഒരു നൂറ്റാണ്ടിനപ്പുറത്തേക്ക് കണ്ണും നട്ട്..

No comments:

Post a Comment