പ്രണയ ബലി ...

സിഗരറ്റിലുടെ പകര്‍ന്ന തീ അവന്റെ ചിന്തയിലുടെ ആളിപടർന്നു പുകയായി പുറത്തെത്തി ..അവൻ സ്വപ്നം കാണാറില്ല , അനാഥാലയത്തിന്റെ പ്രത്യേകത അതാണ് ,സ്വപ്നം കാണാൻ പഠിപ്പിക്കാറില്ല... സ്വപ്നത്തെക്കാളും അവൻ ജീവിച്ചത് യാഥാർത്ഥ്യങ്ങളിൽ ആയിരുന്നു.ഒന്നാം ക്ലാസ്സിൽ പഠിക്കുമ്പോ അറിഞ്ഞ വാക്കുകൾ ആയിരുന്നു ജീവന് അച്ഛനും അമ്മയും ആയുള്ള ബന്ധം.അനുഭവങ്ങൾ ആയിരുന്നു ജീവനെ മുന്നോട്ട് നയിച്ച ചാലക ശക്തി.അനുഭവങ്ങളുടെ വിത്ത് അവൻ പാകിയത്‌ എഴുത്തിലേക്കായിരുന്നു .കണ്ണീരും ഏകാന്തതയും അതിനു വളമായി.അവനിലുടെ പൂത്തുലഞ്ഞ കവിതകൾ ഒരു പടുവൃക്ഷമായി വളര്ന്നു.സാധാരണക്കാരുടെ ഹൃദയത്തിൽ അത് ആഴത്തി ൽ വേരുന്നി ..പകച്ചു നിന്നവര്‍ക്ക് അത് തണലേകി.എഴുത്തിൽ നിന്ന് കിട്ടുന്ന വരുമാനം അവൻ ആരുമില്ലാത്തവർക്കു വേണ്ടി ചിലവഴിച്ചു. ജീവന്റെ പ്രതിബദ്ധ ത അവരോടു മാത്രമായിരുന്നു ..സ്നേഹത്തിനു വേണ്ടി അവൻ ആരോടും കൈ നീട്ടിയില്ല..
ഫേസ് ബുക്കിലെ ഒരു സൌഹൃദം ജീവനെ സ്നേഹത്തിന്റെ അടിമയാക്കി. ജീവിതത്തിൽ ആദ്യമായ് അവൻ സ്നേഹം അനുഭവിച്ചറിയാൻ തുടങ്ങി.അക്ഷരങ്ങൾ പങ്കുവച്ചു തുടങ്ങിയ സൌഹൃദ മായിരിന്നു അത് ..അവര്‍ക്കിടയിലെ തരംഗദൈര്‍ഘ്യവും ഇറക്കവും കയ്യറ്റവും ഒരുപോലെ ആയിരുന്നു ..പ്രണയത്തിനു ഒന്നും ഒരു പരിധിയില്ലാ .. എന്ന് അവർ പറയാതെ തെളിയിച്ചു..അതിനു പേരില്ല ,വയസ്സില്ല,ജാതിയില്ല,മതമില്ല,പ്രണയം രൂപത്തിലോ സൗന്ദര്യത്തിലോ അല്ല എന്ന് അവർ പരസ്പരം പ്രസംഗിച്ചു ..പക്ഷെ കല്‍ത്തുറങ്കില്‍ അകപെട്ട സ്വന്തം ശരീരങ്ങളിൽ നിന്നകന്നു പോവുന്ന രണ്ടു ഹൃദയങ്ങളെ അവൻ കണ്ടു - തന്നിലും,അവളിലും..അവന്‍ ഇതുവരെ ഒരിക്കല്‍പോലും സ്നേഹത്തെ അറിയാൻ ശ്രമിച്ചിട്ടില്ല , പക്ഷെ സ്നേഹവും പ്രണയവും അറിഞ്ഞപ്പോ , ഒരു കുടക്കീഴിൽ ആയപ്പോഴും അവനത് കീഴടക്കാൻ പറ്റാതെ ഒന്നായി മാറി..ആകാശത്തിനും മണ്ണിനുമിടയിൽ അവനു നഷ്ടപെടാൻ ഒന്നുമില്ല , പക്ഷെ അവള്‍ക്ക് ഒരുപാടും എന്ന ചിന്ത അവനെ വീണ്ടും ഭീതിയിലാഴ്ത്തി .അവൻ ജീവിതത്തിന്റെ അർഥം കണ്ടെത്തി.അത് മതി അവന് ..അത് മതി നന്മ നിറഞ്ഞ ഒരു ജീവിതത്തിനു മണ്ണിലലിയാൻ .. മദ്യത്തിൽ വിഷം കലര്‍ത്തി തന്റെ ജീവിതം അവൻ അവസാനിപ്പിച്ചു ..മണ്ണിൽ കിടന്നു ചര്‍ദ്ദിച്ചു തുപ്പിയ ചോരയിൽ അവളോടുള്ള കലര്‍പ്പില്ലാത്ത സ്നേഹം കലങ്ങിയിരുന്നു .കയ്യിൽ മുറുകെ പിടിച്ച തന്റെ അവസാനത്തെ കവിതയിലും അവളായിരുന്നു ..

"നീയെൻ ജീവിത കവിത ,
ഉറവ വറ്റാത്ത സ്നേഹത്തിൻ മഹാസാഗരം "

ജീവൻ പോയി ..പക്ഷെ അവളോ ,എല്ലാം അറിഞ്ഞിട്ടും ,ഒന്ന് കരയാൻ പോലും ആവാതെ ,ജീവിതം അവസാനിപ്പിക്കാൻ കഴിയാത്ത ഒരു കല്‍പ്രതിമ പോലെ ... പ്രണയത്തിന്റെ ഓർമ്മകൾ അവളെ ജീവിക്കാൻ പ്രേരിപ്പിക്കട്ടെ...