ട്രെയിനാണ്.. ദിവസവും ഓടിത്തീർക്കുന്ന പകലുകളും, രാത്രികളും..ട്രെയിൻ ഒരു ഡയറി എഴുതുന്നുണ്ടെങ്കിൽ എങ്ങനെയായിരിക്കും..സംഭവ വികാസമായിരിക്കും.. ജീവനുകളും , മരണങ്ങളും വഹിച്ചു തീർക്കുന്ന ഓട്ടപ്പാച്ചിലുകൾ. അതേ ട്രെയിനിൽ എന്നെ പോലെ കുറെ പേർ ചെലവിടുന്ന ജീവിതത്തിന്റെ മണിക്കൂറുകൾ.. ഒന്നിച്ചു കുറെ ദൂരം ഒരുമിച്ചോടുന്ന കുറെ മുഖങ്ങൾ.. എന്നിട്ടും പുറത്തുനിന്നു വരുന്ന കാറ്റിലൂടെ എവിടുന്നോ അപരിചിതത്വവും കയറി വന്നിരുന്നു.. ചുറ്റുമുള്ളവരൊക്കെ പെട്ടെന്ന് അപരിചിതരായി മാറിയിരുന്നു,അത് പോലെ ഞാൻ അവർക്കും.... ഞാൻ ഈ സമയത്തു എന്നിലേക്ക് തന്നെ സഞ്ചരിക്കാൻ തുടങ്ങിയിരുന്നു..കൂടുതൽ ആഴത്തിൽ എന്നെ തന്നെ മനസിലാക്കാൻ ശ്രമിക്കുന്ന പകലുകളിലേക്ക് ഞാനും പോയിക്കൊണ്ടിരുന്നു.. Happiness അതെവിടെയാണ്.. ഉള്ളിലും, പുറത്തും രണ്ടും കൂടിക്കലരുന്ന ഒരു ഉട്ടോപ്യയില്ലേ..അത് തൊട്ടടുത്തായി അങ്ങനെ ഇങ്ങനെ ചിതറിക്കിടപ്പുണ്ട്.. കൈ വീശുന്ന അകലത്തിൽ, തൊട്ടാലും തൊടാൻ പറ്റാത്ത അരികിൽ.. മനസിൽ നിന്ന് ഒരു അപ്പൂപ്പൻ താടി പറത്തിവിട്ടു.. ജനാലയിലൂടെ തുറന്നു വിട്ട അത് അങ്ങു ദൂരെ ദൂരെ പൊയ്ക്കൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്.. എല്ലാ അതിരുകൾക്കുമപ്പുറം..