ശൂന്യത .. വന്യത ..

നീ പോറിയിടുന്ന ഭയാനകമായ ശൂന്യതയുടെ ഇടവേളകളിൽ എന്റെ ഹൃദയം ആർക്കും വേണ്ടാതെ മിടിക്കുന്നു ... എന്റെ മുന്നിൽ കാത്തിരിപ്പിന്റെ വിറകു കൊള്ളികൾ എരിഞ്ഞു ചാരമായിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു .. ആത്മനാശത്തിന്റെ അടയാളങ്ങൾ .. കൂരിരുട്ട് നിറഞ്ഞ ഏതോ ഒരുൾക്കാട് വിളിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്.. അരുവിയുടെ ഒച്ച തെളിഞ്ഞു കേൾക്കാം.. അവ്യക്തമായ നിലവിളികൾ , അടുത്ത് നിന്നാണോ അകലെ നിന്നാണോ ?? സ്വയം തളർന്ന ചിറകുള്ള ഒരു ദേശാടനക്കിളിയായി മാറിക്കൊണ്ടിരിക്കുകയാണ് .. പോകണം വന്യതയിലേക്ക് .. തിരിച്ചറിയപ്പെടാനും തിരിച്ചറിയപ്പെടാതിരിക്കാനും ...