Sunday 25 December 2016

ചുമര്..

പരുപരുത്ത ചുമരിനോട് വയറൊട്ടി
ഞാന്‍ നിന്നു..
ചിതറിത്തെറിച്ച  ഞാനാ,
ചുമരിലാകെ  പരന്നു..
അതിലെ  ഓരോരോ  വാക്കുകളിലേക്കും
പടര്‍ന്നു  കയറി..
കയറ്റിറക്കങ്ങളില്‍ പ്രണയത്തിന്‍റെ  തുടിപ്പ് ..
ചുവന്ന  അക്ഷരങ്ങള്‍ക്കിടയില്‍ പരതിയത്
നിന്നെ  തന്നെയായിരുന്നു..
എവിടെയാണ്  നീ ??
അങ്ങകലെ  ബദാം  പൂവിന്‍റെ
മണമുള്ള  ചുമരിനു  കീഴെ  നീ  ഉറങ്ങുന്നു..
ഞാനിവിടെ  ഉറക്കമില്ലാതെ..
കാലം  തേച്ചുമിനുക്കിയ  രാത്രികളിലൊന്നില്‍
നീ  ഉറക്കത്തെ  തോല്‍പിച്ചു..
എന്‍റെ  ചുമര്  നീ  കട്ടെടുത്തു..
ഇരുട്ട്  കയറാന്‍  തുടങ്ങിയ  ചുമരിലേക്ക് 
ഞാന്‍  ചോര  ചര്‍ദ്ദിച്ചു വീണു..
ചോര  ചര്‍ദ്ദിച്ചു വീണു..,,

No comments:

Post a Comment